UNIKATOWY MIECZ SAMURAJSKI KATANA - STAL TAMAHAGANE R1043

Katany do Treningu

UNIKATOWY MIECZ SAMURAJSKI KATANA - STAL TAMAHAGANE R1043 MIECZ WYKONYWANY NA ZAMÓWIENIE. CZAS REALIZACJI OKOŁO 90-120 DNI OD WPŁATY. Uwaga: model przeznaczony do profesjonalnego treningu siły cięcia. MIECZ WYTWARZANY ZGODNIE Z TRADYCJĄ I JAPOŃSKIMI ZASADAMI. Katana:  Długość całkowita: 103cm/40.6inch  Długość ostrza: 71cm/27.9inch  Długość rękojeści: 27cm/10.6inch  Motohaba (szerokość obok habaki): 3.1-3.2cm  Sakihaba (szerokość obok yokote): 2.4-2.5cm  Sori (krzywizna): 1.9cm  Kasane (grubość ostrza przy habaki): 7-8mm  Ostrze kute ręcznie: dodatkowe hartowanie wodą gliną i ogniem - dzięki czemu ostrze ma wyższe HRC  Na ostrzu widoczne słoje powstałe przy warstwowaniu (miecz posiada ponad 32 tysiące warstw) Na ostrzu unikatowy hamon - dzięki specjalnym kamieniom HOZUYA i JIZUYA jest odciśnięta niepowtarzalna struktura każdego kamienia. Proces ostrzenia i polerowania ręcznego trwa około 30-45 dni. Rękojeść tsuka owinięta jest z wierzchu tsuka-ito z uformowanymi romboidalnie wzorkami zwanymi menuki. Trzon rękojeści złożony z dwóch trzasek drewnianych, obciągnięty skórą płaszczki samegawa. Przy jelcu tsuba umiejscowiony pierścień fuchi wzmacniający rękojeść. Na górze ostrza założony jest kołnierz habaki ze stopu metali zwanym shakudo. W zestawie z unikatową, pochwą (saya) obwiązaną przy szyjce (koiguchi) sznurem (sageo) przewiniętym przez  kuri-kata. Stopień naostrzenia: bardzo wysoki Ostrze o dużej elastyczności Tsuba: z żelaza Habaki: z domieszką srebra Fuchi, kashira oraz menuki żelazo i miedź Saya materiał: drewno rzeźbione w motyw smoka Rękojeść:  drewno, prawdziwa skóra płaszczki  Waga po spakowaniu: 2.0 kg  Waga ostrza: 1,2 - 1,3 kg Waga saya (pochwa): 0,2 - 0,3 kg Model w pełni rozbieralny mocowanie na dwa kołki mekugi. Cena nie obejmuje stojaka widocznego na zdjęciach. Opis techniki wykonania: Ostrze miecza wytwarzane było przez płatnerza (katana-kaji). W ciągu wielu dni kucia, a następnie zgrubnego szlifu strugami nazywanymi sen, następnie (opcjonalnie) wykonywano zbrocze (bo-hi) (trwa to ok. 3 dni). Następnie ostrze hartowano. Do wykonania katan najwyższego gatunku do tej pory używa się unikatowej stali. Produkuje się ją 2-3 razy w roku z żelaza wypłukiwanego w postaci czarnego "piasku" pochodzącego z górskich strumieni. Proces ten polega on na wytapianiu żelaza (przez trzy doby, w specjalnym piecu) z węglem drzewnym co nadaje stali specyficzne właściwości. Stal powstała z tego wytopu nazywa się tama-hagane. Część stali kruchej i twardej używa się na ostrza, część twardej, lecz wytrzymałej na warstwę pod ostrzem, część plastycznej na rdzeń. Te trzy rodzaje stali wybierane są metodą porównawczą przez płatnerza z kęsów powstających podczas danego wytopu. W najprostszym wypadku ze zwykłej gąski stali formowano długi pręt, który następnie przecinano, nakładano na siebie dwie połówki i sklepywano na powrót w pręt. Był on następnie wielokrotnie podgrzewany w palenisku. Taki wielokrotny proces przecinania i sklepywania powodował, że ostrze miało konstrukcję laminatu (wielu warstw) stalowego, co przyczyniało się do zwiększenia wytrzymałości bez utraty elastyczności. Wzór utworzony podczas skuwania jest charakterystyczny dla mieczy japońskich, ponieważ początkowa, gąbczasta postać stali wymusza tego typu obróbkę. Charakterystyczny wygięty kształt ostrza spowodowany jest obróbką temperaturową w ostatniej fazie formowania głowni. Polega ona na zmianie czasu studzenia krawędzi ostrza (yakiba) w stosunku do reszty (ji-hada), przez co uzyskuje się różne twardości, odpowiednio około 60 HRC i 40 HRC. Zmiana temperatury uzyskiwana jest przez pokrycie krawędzi tnącej ostrza wodnym roztworem gliny. Powstałe w tym procesie na płaszczyźnie klingi zafalowania (odbicie zasięgu gliny) nazwane zostały "podpisem miecza" (hamon). Należy pamiętać, że kowal hartował miecz w wodzie, czasem poprzedzonej filmem olejowym, nigdy nie stosował metod hartowania tradycyjną techniką gaszenia w oleju, dla zróżnicowania stref hartowania. Następnie surową klingę przejmował szlifierz (togimono-shi), który ręcznie za pomocą zestawu kamieni wodnych modelował, ostrzył i w końcu polerował powierzchnię. W nowoczesnym lustrzanym stylu polerowania stosuje się jeszcze igły stalowe. Ukończoną głownię umieszczano w tymczasowej rękojeści i wykonywano próbę cięcia.  Ponieważ za właściwy miecz

Sklep: Replikabroni.com.pl