Opis

Rewers: Widok zamku w Lidzbarku Warmińskim od południowego wschodu, poniĹźej herb biskupstwa warmińskiego. Na dole półkolem napis: ZAMEK W LIDZBARKU WARMIŃSKIM.  Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej, ujęty w kole z lilijkami. Po bokach orła oznaczenie roku emisji: 19-96. W otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA ZŁ 20 ZŁ.  Projektant: Ewa Tyc-Karpińska / Andrzej Nowakowski  Zamek w Lidzbarku Warmińskim powstawał w latach 1350-1401. Jego budowa rozpoczęła się po tym, jak do tego grodu przeniesiono siedzibę biskupów warmińskich. Budynek wzniesiono na planie czworoboku o wymiarach 48,5 na 48,5 m. Został on wykonany z cegły, na kamiennej podbudówce. W czasie kadencji biskupa Sorboma dziedziniec zamku otoczony został dwukondygnacyjnymi kruĹźgankami, które w niezmienionym kształcie przetrwały do dnia dzisiejszego, przez co są one unikatowe w skali kraju. Dostępu do zamku, ulokowanego w widłach rzek Symsarny i Łyny, chroniły dodatkowe mury obwodowe i fosy. Droga do zamku wiodła zaś przez most na Łynie oraz przez Bramę Młyńską, za którą znajdowało się kilka mniejszych bram warownych prowadzących do przedzamcza. Przedzamcze było dodatkowo oddzielone od zamku przez suchą fosę.  W 1442 roku dobudowano cztery wieĹźe; trzy, ozdobne znajdujące się na konsolach oraz wieżę wysoką w północno-wschodnim naroĹźniku. NajwyĹźsza, czternastokondygnacyjna wieĹźa pełniła funkcje obronne. W jej dolnej, czworobocznej części znajdują się otwory strzelnicze, górna część jest natomiast ośmioboczna. WieĹźa była dawniej zwieńczona blankami. Zamek jest takĹźe podpiwniczony; piwnice słuĹźyły za magazyny Ĺźywności oraz jako więzienie. Obecnie w piwnicach, pod wschodnim skrzydłem, znajdują się sale ekspozycyjne. KruĹźganki upodabniają dziedziniec lidzbarskiego zamku do dziedzińca na Wawelu. Na dziedzińcu przedzamcza znajduje się barokowy pomnik św. Katarzyny z 1756 roku, ufundowany przez biskupa Grabowskiego.  W 1673 roku biskup WydĹźga dobudował pałac przy południowym skrzydle zamku głównego. Pałac został rozebrany w roku 1840, ale pozostał po nim zarys fundamentów. W drugiej połowie XIX wieku zamek został odrestaurowany pod nadzorem Ferdinanda von Quasta, królewskiego restauratora. Pomieszczenia reprezentacyjne zamku znajdują się na pierwszej kondygnacji, na którą prowadzą kamienne schody z początku XVII wieku. W salach reprezentacyjnych mieszczą się kaplica, wielki i mały refektarz, kapitularz, sala audiencyjna i komnaty biskupie. Sale te posiadają piękne, gwiaĹşdziste sklepienia, a takĹźe portale w stylu renesansowym i gotyckim. Niegdyś ich ściany zdobiły wspaniałe polichromie, z których jednak niewiele zachowało się do czasów współczesnych. Dodatkową atrakcję stanowią dziś znajdujące się na pierwszej kondygnacji ekspozycje poświęcone warmińskim biskupom, zwłaszcza Ignacemu Krasickiego. Kaplica mieści się we wschodniej części południowego skrzydła zamku. W XVIII wieku została ona odnowiona przez biskupa Grabowskiemu. Wygląd ten przetrwał do obecnych czasów.  Przy wejściu do niej kaplicy znajduje się herb Michała Radziejowskiego, w dalszej części odnajdziemy takĹźe drewniany herb warmińskiego biskupstwa, a przy organach herb biskupa Grabowskiego. GwieĹşdziste sklepienie zdobi ornamentyka w stylu rokoko, a na ścianach znajdują się malowidła, prawdopodobnie pędzla Józefa Korzeniowskiego, nadwornego malarza z czasów biskupa Grabowskiego. Ponadto przy ścianie znajduje się wykonany z czarnego marmuru relikwiarz św. Benedykta. W stylu rokoko wykonaną są takĹźe ołtarze; w wielkim ołtarzu znajdował się wspaniały obraz Zaślubin św. Katarzyny. Wszystkie obrazy zdobiące niegdyś ołtarze zaginęły jednak w 1945 roku. Miejsce Zaślubin św. Katarzyny zajął obraz św. Jerzego autorstwa Józefa Korzeniewskiego. Innym wartym uwagi pomieszczeniem znajdującym się na pierwszym piętrze jest Wielki refektarz, zwany takĹźe salą sądową. Wejście do niego prowadzi z kruĹźganka przez renesansowy portal z piaskowca, na którym widnieje herb biskupa Szymona Rudnickiego.  Za czasów biskupa Krasickiego pomieszczenie zostało powiększone: obecnie sala ma 27 metrów długości i 9 metrów szerokości. Ozdobiona jest fryzem heraldycznym z herbami biskupów warmińskich. Znajdują się w niej odkrywki malowideł z końca XIV wieku. W północnej części refektarza mieści się płyta nagrobna biskupa Pawła Legendorfa. Obecnie w sali tej znajdują się ekspozycje sztuki średniowiecznej z obszaru Warmii i Prus KrzyĹźackich. Z sali sądowej moĹźna przejść do domowej kaplicy biskupów w wieĹźy wysokiej. Mniejsza kaplica zdobiona jest scenami ze Starego Testamentu. Znajdują się w niej herby diecezji, biskupa Pawła Legendorfa, Mikołaja Tungena oraz biskupa Watzenorode, któremu kaplica zawdzięcza swój obecny wystrój. Z wielkiego refektarza, przez marmurowy portal, prowadzi kolejne wejście: tym razem do komnaty audiencyjnej znajdującej się w północnej części zamku. Z tej sali zaś moĹźna przejść do biskupiej sypialni i prywatnych niegdyś pokojów. W zachodnio południowej części zamku mieści się kapitularz, w którym zachowały się malowidła gotyckie: poczet biskupów, scena adoracji Najświętszej Marii Panny przez biskupa Anzelma i inne.

Sposoby płatności

• Płatność przy odbiorze
• Przelew bankowy
• Karta kredytowa

Dostawa towaru

• Wskaźnik dostępności towaru
• Śledzenie stanu zamówienia
• Poczta Polska
• Przesyłka kurierska