Sami o sobie

Mistrzowie lat '50 i '60 jak Aulenti, Castiglioni czy Magistretti, wykonali doskonałą pracę, ponieważ w tym dziesięcioleciu Włochy stały się miejscem spotkania nowych, kreatywnych pokoleń na poziomie międzynarodowym. We wzornictwie przemysłowym, ozdobnym czy samochodowym styl włoski wyróżnia się mieszanką fantazji i dokładności projektantów. Wpływają na to instytucje kształcące – godne polecenia kierunki na uniwersytetach, nowoczesne szkoły projektowania, wystawy oraz różne miejsca komunikacji i ekspozycji. Obecny obraz rynku jest więc bardzo zróżnicowany i dynamiczny, mamy bardzo elastyczną sieć dystrybucji i produkcji oraz szereg firm, które odkryły wiele młodych talentów. Włoski design do funkcjonalności dodaje nutkę ironii doceniając również materiały, które do tej pory uważane były za wybrakowane lub zastępcze, stwarzając na nowo niektóre przedmioty. Jest to design swobodny, przyjemny dla oka, ale równocześnie złożony, ponieważ pełen emocji, medialnych sugestii i troski komunikacji globalnej. Wiele z tych przedmiotów jest więc nie tylko funkcjonalnych, ale niesie z sobą również silny ładunek ludzkich uczuć i emocji. Taki styl nazywany jest właśnie "designem emocjonalnym". Istnieje również "design biesiadny", jak nazwał go Aldo Cibic, zajmuje się wzornictwem stołów i krzeseł, a także fantazyjnych lamp, kompletów garnków stalowych i małych przedmiotów użytkowych. Jednym z obszarów, w którym nowoczesny design znalazł największe zastosowanie, jest umeblowanie domów – wystarczy pomyśleć o wspaniałych kanapach, słynnych fotelach, o oryginalnych meblach dzielących przestrzeń. Obok tendencji emocjonalnych powstają bardzo praktyczne dzieła, których główną zaletą są przede wszystkim materiały, kolory, tkactwo; na przykład design stosowany w oświetleniu, który realizuje się w kreacji wspaniałych lamp biurowych. Designem zajmują się także niektórzy rzeźbiarze, tworząc dzieła, "których design wzbogacony jest o fantastyczne możliwości rzeźby". Włoski design zawsze był, jest i...