36,00 zł

MIĘDZY AMERYKĄ A POLSKĄ. OPOLSKIE SPOTKANIA SOCJOLOGICZNE Nomos

Literatura popularnonaukowa>Socjologia

Socjologiczne poszukiwania, analizy i interpretacje zjawisk społecznych podejmowane w kontekście amerykańsko-polskiej współpracy badawczej mają u nas długą i bogatą tradycję. Opolskie spotkania socjologiczne są właśnie jedną z wielu takich inicjatyw dobrze służących przenikaniu się i wzbogacaniu wątków teoretycznych, empirycznych i aplikacyjnych, którymi zajmują się amerykańscy i polscy badacze z obszaru nauk społecznych. Teksty zebrane w niniejszym opracowaniu koncentrują się wokół szerokiego wachlarza problemów i wyzwań społecznych, którymi żyje amerykańskie społeczeństwo. Czytelnik znajdzie tutaj m.in. zagadnienia związane historią i problemami asymilacyjnymi pierwszych polskich osadników, zapozna się ze współczesnym funkcjonowaniem służby zdrowia oraz pomocy społecznej w USA, jak i z niektórymi wyzwaniami stającymi dzisiaj przed wielokulturowym i multietnicznym społeczeństwem amerykańskim (asymilacja imigrantów, kwestie rasowe i deprywacyjne czy praktyka wymiaru sprawiedliwości). Te i inne tematy podejmowane przez autorów są w mniejszym lub większym stopniu skorelowane z naszą rodzimą sytuacją społeczną. ISBN 978-83-7688-083-9 EAN 9788376880839

Sklep: Planetaksiazki.pl

34,61 zł

Złota Kolekcja - Nie Spoczniemy - Czerwone Gitary (Płyta CD)

Książki & Multimedia > Muzyka

Opis - Płyta kompaktowa z nagranimi muzycznymi.Czerwone Gitary to więcej niż zespół. To muzyczna instytucja istniejąca do dnia dzisiajszego, romantyczna-żywa legenda.Czerwone Gitary to więcej niż zespół. To muzyczna instytucja istniejąca do dnia dzisiajszego, romantyczna-żywa legenda. Dla jednych słuchaczy wspomnienie lat młodości, dla innych - po prostu znakomite, ponadczasowe piosenki. Mijają lata i dekady, a przeboje tej formacji nieprzerwanie porywają do tańca kolejne pokolenia i podsuwają zakochanym właściwe słowa.Czerwone Gitary powstały w Gdańsku, w styczniu 1965 roku. Założycielami grupy stanowiącymi pierwszy skład zespołu byli: Jerzy Kossela, Krzysztof Klenczon, Jerzy Skrzypczyk, Bernard Dornowski oraz Henryk Zomerski. W tym składzie nagrali swoją pierwszą płytę, a piosenka Bo ty sie boisz myszy została wybrana piosenką 1965 roku. Występowali wówczas w sopockim Non-Stopie, gdzie prezentowali się ponadto czołowi wykonawcy polskiego rocka. Gościnnie z zespołem występował Seweryn Krajewski, który śpiewał w programie kilka piosenek. Błyskawiczny sukces wśród młodzieżowej widowni zapewniły "Czerwonym Gitarom" koncerty. Jesienią 1965 roku Zespół ruszył w swoją pierwszą trasę koncertową pod prowokujacym tytułem "Gramy i śpiewamy najgłośniej w Polsce".Początkowo repertuar zespołu tworzyli Krzysztof Klenczon i Jerzy Kossela. W styczniu 1966 roku miejsce Henryka Zomerskiego zajał w zespole Seweryn Krajewski. W 1967 roku odchodzi od zespołu Jerzy Kossela. Lata 1965 - 1970 to okres największej popularności zespołu. Czerwone Gitary nazywano polskimi Beatlesami, a znakomity duet kompozytorski. Krajewski-Klenczon - polskimi Lennonem i McCartneyem. Ten pierwszy utożsamiany zazwyczaj z "romantycznym" obliczem zespołu (Anna Maria) - był autorem wielu rock'n''''''''''''''''''''''''''''''''rollowych przebojów (m.in. Nie zadzieraj nosa i Takie ładne oczy). Klenczonowi natomiast przypisywano postawę "buntownika", czemu przeczył szereg nastrojowych ballad jego autorstwa, m.in. Jesień idzie przez park czy Wróćmy na jeziora.Po odejściu Klenczona w 1970 roku - nastąpił drugi rozdział historii zespołu. Przez kolejne lata Czerwone Gitary dostarczały nowych przebojów autorstwa Seweryna Krajewskiego (Płoną góry, płoną lasy, Ciągle pada, Niebo z moich stron oraz "megahit" Nie spoczniemy). Talenty kompozytorskie pozostałych muzyków zespołu, początkowo skromnie eksponowane przez Jerzego Skrzypczyka (m.in. Gdy ktoś kogoś pokocha, Jeśli tego chcesz, Najpiękniejsze są polskie dziewczyny) oraz Bernarda Dornowskiego (m.in. Chciałbym to widzieć) - zaprezentowane zostały po odejściu z zespołu Seweryna Krajewskiego, na ostatniej płycie Czerwonych Gitar z 1999 roku, pt. "...Jeszcze gra muzyka".Czerwone Gitary zdobywały liczne nagrody, m.in. na festiwalach opolskich, gdzie w 1967 roku Polska Federacja Jazzowa przyznała indywidualną nagrodę za kompozycję Sewerynowi Krajewskiemu, a w 1970 Krzysztof Klenczon otrzymał I Nagrodę KFPP w Opolu za utwór Biały krzyż. Wyróżnienie najważniejszego amerykańskiego pisma branżowego, Billboard (w 1969 roku), było wydarzeniem bez precedensu na krajowej scenie. "Złoty Mikrofon" amerykańskiej polonii dla "najpopularniejszego polskiego wykonawcy" potwierdził prestiż zespołu za granicą. W styczniu 1969 roku w Cannes (Francja) zespołowi wręczone zostało trofeum "Midem" za największą ilość sprzedanych płyt w kraju, z którego pochodzi zespół. Taką samą nagrodę otrzymała na tym festiwalu grupa "The Beatles".W 2000 roku, w wyniku plebiscytu tygodnika "Polityka" - głosami czytelników - Czerwone Gitary zostały wybrane "Jednym z Najlepszych Polskich Zespołów XX wieku". Spis utworów: 1. Płoną góry, połoną lasy2. Bo ty się boisz myszy3. Nie zadzieraj noa4. Historia jednej znajomości5. Ciągle pada6. Matura7. Nikt na świecie nie wie8. Była to głupia miłość9. Dozwolone od lat 1810. Słowo jedyne - ty11. Niebo z moich stron12. Jesień idzie przez park13. Takie ładne oczy14. Mam dobry dzień15. W drogę16. Powiedz stary gdzieś ty był17. Tak bardzo się starałem18. Kwiaty we włosach19. Trzecia miłość - żagle20. Wróćmy na jeziora21. Nie spoczniemy22. Wschód słońca w stadninie koni23. Anna Maria24. Tańczyłs jedno lato25. Epitafium dla Krzyśka Nazwa - Złota Kolekcja - Nie Spoczniemy Autor - Czerwone Gitary Wydawca - Warner Music Kod EAN - 0094633769427 Rok wydania - 2005 Nośnik - Płyta CD Ilość elementów - 1 Podatek VAT - 23% Premiera - 2005-10-01

Sklep: InBook.pl

59,44 zł

Ostatni wawrzyn Napoleon V

Nauka / Historia

„Ostatni wawrzyn” Georga Guntera, zmarłego w 2008 roku a urodzonego w roku 1930 w Raciborzu na Śląsku Opolskim, to jedna z nielicznych w niemieckiej historiografii pozycji poświęconych w całości walkom ostatnich miesięcy wojny na Górnym Śląsku, w tym na Śląsku Cieszyńskim, czyli we wschodniej i południowo-wschodniej części historycznej śląskiej krainy. Zainteresowany tą tematyką polski czytelnik do tej pory mógł jedynie sięgać po przekrojową pracę Walka o Śląsk 1944/1945 Hansa von Ahlfena, byłego komendanta obrony Festung Breslau, która w języku polskim ukazała się dopiero w 2009 roku, po blisko 50 latach od pierwszego jej wydania. Dzięki wydawnictwu Napoleon V na książkę o niemiecko-sowieckich zmaganiach, których krwawą areną, od stycznia aż do pierwszych dni maja 1945 roku, stała się wschodnia część Śląska, polski czytelnik czekał już zdecydowanie krócej. Pierwsze wydanie książki G. Guntera do rąk niemieckiego czytelnika trafiło w roku 1974. Z kolei doprowadzenie w roku 2002 do wydania w języku angielskim świadczy o szerszym zainteresowaniu tematyką walk obronnych wojsk Grupy Armii „A”, następnie nazywanej Grupą Armii „Środek” generała (później feldmarszałka) „Żelaznego Ferdynanda” Schörnera, z nacierającymi przez teren Śląska oddziałami 1. i 4. Frontu Ukraińskiego, marsz. Koniewa i gen. Pietrowa (wymienionego następnie na bardziej ofensywnego gen. Jeremienkę). Przedstawienie tych zaciętych, kilkumiesięcznych zmagań niemiecko-sowieckich przez rodowitego Ślązaka G. Guntera różni się od ujęcia gen. Ahlfena. Dla przeciętnego czytelnika, zainteresowanego historią swojego regionu a nawet konkretnej miejscowości w ostatnich miesiącach wojny, zapewne ciekawszy jest punkt widzenia walczącego na pierwszej linii żołnierza lub cywilnego uciekiniera, próbującego ujść z życiem przed nadciągającą nieubłaganie Armią Czerwoną, niż szersza perspektywa pochylonego nad mapą oficera sztabowego. Górny Śląsk, a następnie położone na polsko-czeskim pograniczu Zagłębie Karwińsko-Ostrawskie, były ostatnimi ośrodkami przemysłowymi we władaniu III Rzeszy. Stąd uporczywość niemieckiej obrony, która wynikała także z obawy Hitlera i podporządkowanego mu Naczelnego Dowództwa Wehrmachtu przed zmasowanym atakiem na Niemcy poprzez Bramę Morawską i Czechy. Szybkie zdobycie przez Armię Czerwoną fabryk, hut i kopalń Górnego Śląska (a wcześniej opanowanie Krakowa) jakoby w celu uniknięcia na ich terenie przewlekłych, niszczycielskich walk, nie było – wbrew obowiązującej przez minione lata oficjalnej wersji wydarzeń – podstawowym celem sowieckiej ofensywy. Mit ten obalił płk prof. dr hab. Henryk Stańczyk a swoje ustalenia w tych „propagandowych” kwestiach przedstawił między innymi na kartach wydanych w 2014 roku nakładem Napoleona V książek: Bitwa o Kraków 1945 i Walec wojny w południowej Polsce 1944-1945. Wbrew zamiarom sowieckich dowódców związki taktyczne niemieckiej 17. Armii wyrwały się z oskrzydleń w rejonie Krakowa i Górnego Śląska. Następnie stawiły opór na łatwiejszych do obrony rubieżach, co szczególnie niekorzystnie wpłynęło na dalsze natarcie wojsk stosunkowo słabego 4. Frontu Ukraińskiego. Słowa gen. Carla Beckera, dowódcy 253. Dywizji Piechoty o tym, że oddając Ostrawę, poddaje się zarazem Niemcy, wypowiedziane przez niego przed rozpoczęciem przez Sowietów operacji ostrawskiej w dniu 10 marca 1945 roku, miały swój ciężar gatunkowy. Nie pomogło nawet przekazanie przez Stalina do dyspozycji gen. Pietrowa, dysponującego ponad dwustoma pojazdami pancernymi V Korpusu Zmechanizowanego Gwardii. 253. Dywizja Piechoty wytrwała na swoich pozycjach w rejonie Strumienia, a jej dowódca otrzymał Krzyż Rycerski. Z kolei dowódca 4. Frontu Ukraińskiego, gen. Pietrow i jego szef sztabu wyczerpali cierpliwość Stalina i stracili swoje stanowiska. Natarcie w kierunku Bramy Morawskiej kontynuowano, a dzienne straty po stronie atakujących dochodziły do 2 tys. ludzi...

Sklep: Literacka.pl

34,95 zł

Ostatni wawrzyn Napoleon V

Nauka / Historia

Ostatni wawrzyn Georga Guntera, zmarłego w 2008 roku a urodzonego w roku 1930 w Raciborzu na Śląsku Opolskim, to jedna z nielicznych w niemieckiej historiografii pozycji poświęconych w całości walkom ostatnich miesięcy wojny na Górnym Śląsku, w tym na Śląsku Cieszyńskim, czyli we wschodniej i południowo-wschodniej części historycznej śląskiej krainy. Zainteresowany tą tematyką polski czytelnik do tej pory mógł jedynie sięgać po przekrojową pracę Walka o Śląsk 1944/1945 Hansa von Ahlfena, byłego komendanta obrony Festung Breslau, która w języku polskim ukazała się dopiero w 2009 roku, po blisko 50 latach od pierwszego jej wydania. Dzięki wydawnictwu Napoleon V na książkę o niemiecko-sowieckich zmaganiach, których krwawą areną, od stycznia aż do pierwszych dni maja 1945 roku, stała się wschodnia część Śląska, polski czytelnik czekał już zdecydowanie krócej. Pierwsze wydanie książki G. Guntera do rąk niemieckiego czytelnika trafiło w roku 1974. Z kolei doprowadzenie w roku 2002 do wydania w języku angielskim świadczy o szerszym zainteresowaniu tematyką walk obronnych wojsk Grupy Armii ?A?, następnie nazywanej Grupą Armii ?Środek? generała (później feldmarszałka) ?Żelaznego Ferdynanda? Schörnera, z nacierającymi przez teren Śląska oddziałami 1. i 4. Frontu Ukraińskiego, marsz. Koniewa i gen. Pietrowa (wymienionego następnie na bardziej ofensywnego gen. Jeremienkę). Przedstawienie tych zaciętych, kilkumiesięcznych zmagań niemiecko-sowieckich przez rodowitego Ślązaka G. Guntera różni się od ujęcia gen. Ahlfena. Dla przeciętnego czytelnika, zainteresowanego historią swojego regionu a nawet konkretnej miejscowości w ostatnich miesiącach wojny, zapewne ciekawszy jest punkt widzenia walczącego na pierwszej linii żołnierza lub cywilnego uciekiniera, próbującego ujść z życiem przed nadciągającą nieubłaganie Armią Czerwoną, niż szersza perspektywa pochylonego nad mapą oficera sztabowego. Górny Śląsk, a następnie położone na polsko-czeskim pograniczu Zagłębie Karwińsko-Ostrawskie, były ostatnimi ośrodkami przemysłowymi we władaniu III Rzeszy. Stąd uporczywość niemieckiej obrony, która wynikała także z obawy Hitlera i podporządkowanego mu Naczelnego Dowództwa Wehrmachtu przed zmasowanym atakiem na Niemcy poprzez Bramę Morawską i Czechy. Szybkie zdobycie przez Armię Czerwoną fabryk, hut i kopalń Górnego Śląska (a wcześniej opanowanie Krakowa) jakoby w celu uniknięcia na ich terenie przewlekłych, niszczycielskich walk, nie było ? wbrew obowiązującej przez minione lata oficjalnej wersji wydarzeń ? podstawowym celem sowieckiej ofensywy. Mit ten obalił płk prof. dr hab. Henryk Stańczyk a swoje ustalenia w tych ?propagandowych? kwestiach przedstawił między innymi na kartach wydanych w 2014 roku nakładem Napoleona V książek: Bitwa o Kraków 1945 i Walec wojny w południowej Polsce 1944-1945. Wbrew zamiarom sowieckich dowódców związki taktyczne niemieckiej 17. Armii wyrwały się z oskrzydleń w rejonie Krakowa i Górnego Śląska. Następnie stawiły opór na łatwiejszych do obrony rubieżach, co szczególnie niekorzystnie wpłynęło na dalsze natarcie wojsk stosunkowo słabego 4. Frontu Ukraińskiego. Słowa gen. Carla Beckera, dowódcy 253. Dywizji Piechoty o tym, że oddając Ostrawę, poddaje się zarazem Niemcy, wypowiedziane przez niego przed rozpoczęciem przez Sowietów operacji ostrawskiej w dniu 10 marca 1945 roku, miały swój ciężar gatunkowy. Nie pomogło nawet przekazanie przez Stalina do dyspozycji gen. Pietrowa, dysponującego ponad dwustoma pojazdami pancernymi V Korpusu Zmechanizowanego Gwardii. 253. Dywizja Piechoty wytrwała na swoich pozycjach w rejonie Strumienia, a jej dowódca otrzymał Krzyż Rycerski. Z kolei dowódca 4. Frontu Ukraińskiego, gen. Pietrow i jego szef sztabu wyczerpali cierpliwość Stalina i stracili swoje stanowiska. Natarcie w kierunku Bramy Morawskiej kontynuowano, a dzienne straty po stronie atakujących dochodziły do 2 tys. ludzi...

Sklep: Literacka.pl

Sklepy zlokalizowane w miastach: Warszawa, Kraków, Łódź, Wrocław, Poznań, Gdańsk, Szczecin, Bydgoszcz, Lublin, Katowice

1. Sklepy z wieszcz pl opolskie zak

2. Szukaj na wszystkich stronach serwisu

t1=0.018, t2=0, t3=0, t4=0.014, t=0.018