Księgarnia Akademicka Sp. z o.o.

Opis

SŁOWO WSTĘPNE: Współczesna dydaktyka przekładu - bazująca zasadniczo na doświadczeniach własnych nauczycieli przekładu, którzy są lub byli tłumaczami, zanim podjęli się nauczania - rozwija się w sposób niezwykle dynamiczny. Wystarczy przeanalizować programy nauczania oferujące kursy tłumaczeniowe z końca ubiegłego wieku i obecne, żeby dostrzec nie tylko duży wzrost ich liczby, ale również zmiany w nazewnictwie oraz uszczegółowienie tematyki i zakresu nauczania. Przeobrażeniom ulega sam dyskurs metodyczny - tradycyjny "nauczyciel tłumaczenia" w angielskich dyskusjach metodycznych to obecnie "trainer", "instructor", "mentor" lub "educator". Wraz ze zmianą nazwy następuje w konsekwencji zmiana zakresu znaczenia i roli osoby uczącej w procesie kształcenia. Nauczyciel jest tylko jednym z elementów układu dydaktycznego, pozostałe elementy, takie jak uczeń/uczący się/student/adept sztuki tłumaczeniowej, podlegają podobnym przekształceniom. Mniej precyzyjna w tym względzie polszczyzna również stara się odzwierciedlać zachodzące przeobrażenia terminologiczne, stosując nowe określenia na podmiot i przedmiot kształcenia, aczkolwiek kalkowane nazwy typu "trener" czy "edukator" nie zyskują szerszej aprobaty. Centralnym zagadnieniem współczesnej metodyki nauczania przekładu jest holistycznie pojmowana edukacja tłumacza. Zagadnienie to samo w sobie nie budzi większych kontrowersji, ponieważ całościowo potraktowany proces kształcenia umiejętności tłumaczeniowych i wdrażania wiedzy o przekładzie naturalnie przyjmuje się za słuszny, problematyczne natomiast są realizacje tej holistyczności. Rodzi się wiele pytań dotyczących interdyscyplinarnych uwarunkowań dydaktycznych, m.in. jak i w jakim zakresie kształcenie tłumacza powinno być odrębną ścieżką edukacyjną? Wiele wątpliwości dotyczy specyficznych kontekstów dydaktycznych: - Jakie należy wyznaczyć poziomy edukacji? - Jak powinny być prowadzone poszczególne przekładoznawcze specjalizacje dydaktyczne, np. przekład prawny i prawniczy, przekład tekstów technicznych, przekład AVT i wiele innych? - Jak określać profil kandydata, a jak absolwenta studiów tłumaczeniowych? Edukacja uniwersytecka nadal boryka się z dylematem właściwego określenia studiów tłumaczeniowych, a więc inherentną problematycznością edukacji zawodowej względem studiów przekładoznawczych o charakterze akademickim. Dynamiczność obecnej fazy rozwoju metodyki nauczania i samej dydaktyki przekładu jest w pewnym sensie atutem, ale niewątpliwie przysparza również dylematów związanych z samookreśleniem. Jedną z takich trudności jest niska pozycja akademicka nauk zajmujących się nauczaniem w ogóle, a nauczaniem przekładu w szczególności, w porównaniu z naukami stricte teoretycznymi. Pojawia się zarzut nadmiernego urynkowienia nauki o przekładzie i zawodowego kształcenia tłumacza. W związku z tym przekładoznawstwa często nie traktuje się jako pełnoprawnej dyscypliny akademickiej. Wciąż pokutuje powszechne przekonanie, że nauczycielem przekładu może być każdy, kto po prostu potrafi tłumaczyć. W kontekście takich założeń i sposobu myślenia o dydaktyce przekładu i metodyce nauczania przekładu jako nauce mieszczącej się w obrębie przekładoznawstwa, konsolidowanie istniejących teorii i modeli metodologicznych, budowanie własnego aparatu terminologicznego oraz promowanie istotnych przekształceń w metodycznym paradygmacie naukowym nie było do niedawna najłatwiejsze. Ten stan się zmienia, czego wyrazem są coraz staranniejsze i przeprowadzane na coraz bardziej zaawansowanym poziomie naukowym studia badawcze, których rezultaty wprowadzane są do dydaktyki przekładu, a także coraz liczniejsze metodyczne konferencje i publikacje. W ramach wciąż dynamicznie kształtującego się statusu przekładoznawstwa - translatoryki (translatologii) - pozycja nauki zajmującej się dydaktycznymi kontekstami, planami i programami nauczania, materiałami dydaktycznymi, metodologiami stosowanymi w aplikacjach teoretycznych na potrzeby dydaktyki, oceną jakości przekładu w odniesieniu do wykorzystań dydaktycznych, a więc pozycja metodyki nauczania przekładu, wymaga wsparcia w postaci rzetelnych badań naukowych i publikacji. Temu właśnie celowi służy aktualna edycja numeru Między Oryginałem a Przekładem. Wśród tematów zawartych w niniejszym XIX tomie MOaP pojawiają się te, które obecnie najbardziej nurtują badaczy-metodyków: miejsce edukacji tłumacza w ramach studiów filologicznych, akademia a profesja, nowe metodologie (ARTS, tłumaczenie w tandemach) i nowe narzędzia dydaktyczne, samokształcenie. Widoczne jest, jak mocno kwestia kształcenia tłumaczy związana jest z rynkiem i światem biznesu. Realizm zawodowy, którego potrzeba jest często podkreślana, stanowi niewątpliwie jeden z priorytetów metodycznych. Tłumaczenie staje się produktem na rynku już nie tylko wąsko rozumianych usług tłumaczeniowych, ale szerzej - rynku usług językowych. Już pod koniec ubiegłego wieku prowadzona dydaktyka ogólnotłumaczeniowa, wyrastająca z filologicznych kontekstów uniwersyteckich, zmierzała w kierunku coraz większej specjalizacji i zbliżała się do praktyki zawodowej, czemu miały i mają służyć projekty tłumaczeniowe wykonywane przez studentów, praca zespołowa, staże w firmach międzynarodowych i biurach tłumaczeń, kursy  specjalistyczne prowadzone przez ekspertów z różnych dziedzin tłumaczenia. Specyfika kształcenia tłumacza na polskim rynku edukacyjnym polega na jego silnym osadzeniu w tłumaczeniu polsko-angielskim. Ta właśnie para językowa zdominowała ostatnio profile kształcenia i kursy. Język angielski, osiągnąwszy dominację w globalnym dyskursie naukowym, w sposób oczywisty kształtuje również trendy w metodyce przekładu. Trendy te odzwierciedla hybrydowa kompozycja artykułów w bieżącym numerze MOaP - polscy eksperci-metodycy piszą po polsku i po angielsku. Zachęcając czytelników do zapoznania się z wynikami ich ostatnich badań, zapraszamy do lektury metodycznego wydania MOaP. Maria Piotrowska redaktor metodyczny MOaP SPIS TREŚCI: Maria Piotrowska, Słowo wstępne Anna Bednarczyk, Dydaktyka przekładu na studiach filologicznych -ideały, marketing, potrzeby rynku? Karolina Sanocka, "Nasz klient, nasz pan", czyli tłumaczenie jako produkt na rynku usług językowych. Potrzeby, procesy, jakość i zarządzanie Monika Sulkowska, Kształcenie tłumaczy w zakresie frazeotranslacji Joanna Albin, Kształcenie tłumaczy a samokształcenie,czyli o poszukiwaniu metod wykorzystania w dydaktyce doświadczeń zawodowych tłumaczy Anna Kaczmarek, Dydaktyka przekładu audiowizualnego na filologii romańskiej od podstaw: metody, treści, propozycje rozwiązań Marta Kaźmierczak, lntersemiotic aids in translation teaching Anna Kuźnik, In-service training w kształceniu tłumaczy. Projekt pilotażowy na Uniwersytecie Wrocławskim Teresa Tomaszkiewicz, Tłumaczenie w tandemach: nowe możliwości w dydaktyce tłumaczeniowej Bożena Zaboklicka, Praktyka i dydaktyka tłumaczenia literackiego w dwujęzycznym "tandemie" Maria Piotrowska, Action Research in Translation Studies. Self-reflection in translation research training Joanna Dybiec-Gajer, Tłumaczenie jako świadczenie usług tłumaczeniowych? Między realizmem zawodowym a dyktatem rynku w zakresie kształcenia tłumaczy Markus Eberharter, Der Übersetzer als Akteur im Literaturbetrieb

Sposoby płatności

• Płatność przy odbiorze
• Przelew bankowy
• Karta kredytowa

Dostawa towaru

• Wskaźnik dostępności towaru
• Śledzenie stanu zamówienia
• Poczta Polska
• Przesyłka kurierska
• Transport własny sklepu

Ostatnie opinie klientów sklepu