80,00 zł

10 zł, 90. rocznica utworzenia Najwyższej Izby Kontroli, 2009 NBP - srebrne monety

Kategorie > Monety srebrne - 10 zł

Kolekcja: Srebrne monety o tematyce historycznej Stan zachowania monety: I (menniczy) Nominał: 10 zł Srebro: Ag 925, techniki dodatkowe: hologram Stempel: lustrzany Średnica: 32,00 mm Waga: 14,14 g Wielkość emisji: 100.000 szt. Cena emisyjna NBP: 73 zł Data emisji monet: 6.02.2009 r. Moneta o nominale 10 zł projektu Urszuli Walerzak została wybita stemplem lustrzanym w srebrze. Na awersie, poniżej orła ustalonego dla godła Rzeczypospolitej Polskiej, znajduje się owalny, subtelny hologram z wizerunkiem logo Najwyższej Izby Kontroli, zmieniający kolor w zależności od kąta patrzenia. Natomiast na rewersie został uwieczniony stylizowany wizerunek gmachu, który jest siedzibą NIK od jesieni 1985 roku. Budynek został wzniesiony w 1938 roku dla warszawskiego Urzędu Wojewódzkiego według projektu architekta Antoniego Dygata, a swoim układem nawiązuje do barokowych pałaców magnackich. "...ktokolwiek grosz publiczny do swego rozporządzenia odbiera, wydatek onegoż usprawiedliwić winien." Minister Skarbu Księstwa Warszawskiego, Tadeusz Dembowski, 1808 Najwyższa Izba Kontroli - to instytucja państwowa, podlegająca bezpośrednio Sejmowi i prowadząca kontrole w państwie. W zakresie NIK-u jest m.in.: kontrolowanie działalności organów państwa (administracji rządowej), NBP, osób prawnych działających na rzecz państwa, organizacji państwowych. Głównym zadaniem prowadzonych przez NIK kontroli jest dostarczanie Sejmowi i opinii publicznej informacji o działaniach państwa, które są oceniane pod kątem: legalności, gospodarności, celowości oraz rzetelności. Szczególną, konstytucyjną rolę zajmuje opinia NIK w procedurze zatwierdzania przez Parlament sprawozdania budżetowego Rządu. Historia NIK Najwyższa Izba Kontroli została powołana 8 lutego 1919 na mocy dekretu wydanego przez Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego z dnia 7 lutego 1919 roku (Dziennik Praw Państwa Polskiego z 8 lutego 1919 roku, numer 14, pozycja 183). Reaktywowana w 1949 jako organ niezależny od rządu, w latach 1952

Sklep: Numizmatyczny.pl

3,00 zł

2 zł, 90. rocznica utworzenia Najwyższej Izby Kontroli, 2009 NBP - monety Nordic Gold

Kategorie > Monety Nordic Gold - 2 zł

Moneta obiegowa 2 zł - 90. rocznica utworzenia NIK, 2009 Nominał: 2 zł Metal: stop CuAl5Zn5Sn1 Stempel: zwykły Średnica: 27,00 mm Waga: 8,15 g Wielkość emisji: 1.200.000 szt. Data emisji monet w NBP: 4.02.2009 r. Na rewersie monety obiegowej został uwieczniony gmach, który jest siedzibą Najwyższej Izby Kontroli od jesieni 1985 roku. Budynek ten został wzniesiony w 1938 roku dla warszawskiego Urzędu Wojewódzkiego według projektu architekta Antoniego Dygata, a swoim układem nawiązuje do barokowych pałaców magnackich. "...ktokolwiek grosz publiczny do swego rozporządzenia odbiera, wydatek onegoż usprawiedliwić winien." Minister Skarbu Księstwa Warszawskiego, Tadeusz Dembowski, 1808 Najwyższa Izba Kontroli - to instytucja państwowa, podlegająca bezpośrednio Sejmowi i prowadząca kontrole w państwie. W zakresie NIK-u jest m.in.: kontrolowanie działalności organów państwa (administracji rządowej), NBP, osób prawnych działających na rzecz państwa, organizacji państwowych. Głównym zadaniem prowadzonych przez NIK kontroli jest dostarczanie Sejmowi i opinii publicznej informacji o działaniach państwa, które są oceniane pod kątem: legalności, gospodarności, celowości oraz rzetelności. Szczególną, konstytucyjną rolę zajmuje opinia NIK w procedurze zatwierdzania przez Parlament sprawozdania budżetowego Rządu. Historia NIK Najwyższa Izba Kontroli została powołana 8 lutego 1919 na mocy dekretu wydanego przez Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego z dnia 7 lutego 1919 roku (Dziennik Praw Państwa Polskiego z 8 lutego 1919 roku, numer 14, pozycja 183). Reaktywowana w 1949 jako organ niezależny od rządu, w latach 1952-1957 w jej miejsce utworzono Ministerstwo Kontroli Państwowej, przywrócona po 1957. Po utworzeniu Księstwa Warszawskiego 1807 r., tworząc parlament czy też różnego rodzaju organy, w tym organy Kontrolne skorzystano w pewnej części ze wzorców francuskich. Na podstawie ustaleń Drezna 22 VII 1807 r. Napoleon I nadaje konstytucję Księstwu Warszawskiemu. W ustawie o konstytucji nie ma jednak wskazań, co do funkcjonowania kontroli państwowej. W dniu 2 III 1809 r. rozpoczęła swoja działalność Główna Izba Obrachunkowa (GIO), w związku z dekretem króla Fryderyka Augusta. GIO przygotowywana była przez specjalną komisję, pośród której dominowały dwie koncepcje: francuska i pruska." Koncepcja francuska opierała się na wyposażeniu Izby w uprawnienia jurysdykcyjne oraz dość szerokie prawa do czynności pokontrolnych, podczas gdy pruska Izba Obrachunkowa takich uprawnień nie posiadała, prowadząc zasadniczo kontrolę następczą, bez możliwości odwołania się do jakichkolwiek środków imperatywnych". Zdecydowano się na rozwiązanie francuskie, jednak uprawniania zastosowano takie jak w pruskiej Izbie. Wówczas zmniejszono znaczenie Sejmu a tym samym panujący mógł powoływać i kontrolować rząd za pomocą GIO. Do sprawnego pełnienia funkcji kontrolnych powołano Najwyższa Komisję Egzaminacyjną. Ustaliła ona co urzędnicy powinni umieć i jak należy sprawdzać pozyskiwane przez nich umiejętności. Utworzono również trzyletnią Szkołę Prawną, Wyższą Szkołę Nauk Administracyjnych z dwoma kierunkami Administracja i Prawo. Dążono do wykształcenia kadry urzędniczej, posiadających odpowiednia wiedzę. Ministrowi Skarbu podporządkowano Administrację Skarbową. Utworzono jednostki administracyjne skarbu: Biuro Generalne Stempla, Dyrekcję Loterii oraz wydział Administracji Soli, Kasę Generalną, Dyrekcję Generalną Dóbr i Lasów Narodowych, do lepszego działania GIO. Poza tym na obszarze Księstwa, czyli w terenie funkcjonowały departamentalne Dyrekcje Skarbu wraz z Kasą Główną Dochodów Publicznych. Dyrekcje podlegały na nadzorowi ministra prefektów. Główna Izba Obrachunkowa składała się z prezesa, któremu podlegało 4 konsyliarzy jako radcy obrachunkowi, 5 rachmistrzów, 4 kancelistów, posługacz oraz asesorów powoływanych i odwoływanych przez króla. Jeżeli dochód i rozchód przekraczał 500 zł rocznych rachunków wydawanych przez kasy publiczne, to te rachunki kontrolował GIO. Przysyłane one były w określonym terminie. Ówczesna kontrola GIO miała 2 etapy: * formalny, dokonywali jej rachmistrze * legalny i zgodny z preliminarzem budżetowym, realizowanym przez konsyliarzy i asesorów. W razie jakichś niezgodności GIO na podstawie Dekretu mogło kontrolować gospodarność a nawet celowość wydatków. Ta kontrola jest możliwa wówczas, gdy pieniądze nie wpłynęły, wpłynęły ale w późniejszym terminie lub w innej walucie. O takich czy podobnych nieprawidłowościach, GIO informowało panującego za pomocą Rady Stanu. Rok 1815 przyniósł zmiany nie tylko w kontroli, ale w terytorium i polityce Polski. Był to okres upadku Napoleona i obrady kongresu wiedeńskiego. Na jego podstawie utworzono Królestwo Polskie. Pomimo tego kontynuowano istnienie GIO z pewnymi zmianami. Po nadaniu nowej konstytucji ogłoszonej 24 XII 1815 r., przez cara Aleksandra I, art.78 poświęcono regulacji kontroli. Opisano w nim, że Izba zależy tylko od króla i że zajmuje się rewizją rachunków i zakwitowanie zdających rachunków. Nazwę zmieniono z GIO na Izbę Obrachunkową Królestwa Polskiego, z prezesem na czele. Działalność Izby polegała na kontroli rachunków państwowych oraz informowaniu o niedociągnięciach władz wyższych. W razie niezgodności trzyosobowy skład powoływany przez Izbę, wydawał wyrok. Mógł on nakazać zapłatę zaległości w określonym terminie. Możliwość nakładania kar pieniężnych wiązała się z możliwością zaskarżenia wyroków do Rady Stanu, w ciągu trzech miesięcy. Kontroli dokonywano w 2 etapach: * w pierwszej części przez niższych funkcjonariuszy II klasy * druga przez rachmistrzów I klasy Izba miała możliwość prowadzenia tzw. superwizji. Polegało to na sporządzaniu kwartalnych sprawozdań oraz ogólnego raportu o całorocznym finansowym stanie państwa i przekazaniu go panującemu. Do pomocy Izbie utworzono Prokuratora Generalnego, powołanego na podstawie dekretu z 24 XI 1816 r. Podlegał on rządowi. Ponieważ pojawiały się głosy krytykujące ówczesną Izbę oraz jej zakres działania, wprowadzono nowe regulacje dekretem z 9(21) VIII 1821 r. Dekret stwierdzał, że Izba to organ scentralizowany z siedzibą w Warszawie. Prezes powoływany przez króla na wniosek namiestnika, kierował pracami Izby. Składał się on z 4 członków. Nadano Izbie możliwość składania uwag do projektu budżetu. Tak też zmiany zatwierdzano po zgodzie panującego lub namiestnika oraz po zapoznaniu się z opinią Izby. Kontrola Izby stała się następcza, merytoryczna i formalna wraz z kryteriami legalności, gospodarności oraz celowości wydatków. Izba mogła udzielić zatwierdzenia, jeśli z rachunkiem było wszystko w porządku, jeśli jednak miała zastrzeżenia mogły one być formalne lub merytoryczne. Jeżeli było to uchybienie formalne to "Izba mogła nałożyć karę pieniężną do wysokości stu złotych polskich". Przy uchybieniu merytorycznym również "orzekano karę pieniężną tzw. Decess, z tym że jeśli podstawą była pomyłka, kończyło się na obowiązku spłaty wyznaczonej kwoty, jeśli uchybienie było skutkiem przeniewierzenia Izba zawiadamiała odpowiednią Komisję Rządową celem wszczęcia postępowania sądowego". Izba zdawała relacje ogólne w trzech częściach: a) fundusze pozostające pod kontrola tzw. Komisji Skarbu b) fundusze pozostające do dyspozycji innych Komisji Rządowych c) fundusze depozytowe Izba Obrachunkowa w porównaniu z GIO maiła wówczas szersze uprawnienia, dostosowane do polskich realiów. Izba była w większej mierze podporządkowana Namiestnikowi, który sprawował nad nią nadzór. Dekretem z 29 I 1831 r. wprowadzono zmianę, co do wyboru prezesa Izby. Związane jest to z powstaniem listopadowym oraz detronizacją cara, któremu Izba podlegała. Podczas chwilowo odzyskanej niepodległości nowy Rząd starał się sprawnie funkcjonować w okresie powstania. Organizowano i powoływano nowe organy do pomocy powstańcom i do walki z Rosją. Jednak po pewnym czasie powstanie upadło i nastąpiły represje wobec powstańców. Car zlikwidował część organów państwowych w Królestwie, nadając tzw. Statut Organiczny 26 II 1832 r. Wskazywano w nim, że na czele Najwyższej Izby Obrachunkowej ( nazwa przekształcona z Izby Obrachunkowej), zajmującej się rachunkami Królestwa, stał Kontroler Generalny. Był on członkiem Rady Administracyjnej i Rady Stanu. Poszerzono również zakres kontroli. Komisji Rządowej Wojny nadano pełnomocnictwo kontroli oraz powołano specjalny komitet. Obliczał on straty, jakie poniósł skarb państwa i poszczególni obywatele w okresie powstania. Miał też sprawdzić stan majątkowy Królestwa. Podczas składanych ogólnych sprawozdań o stanie finansowym państwa "Izba opracowała wiele uwag dotyczących m.in. postulatu zmiany w obowiązującej od 1811 r. w Królestwie opłaty stemplowej, usunięcia niegospodarności w lasach rządowych, zalecała połączenie Komisji Emerytalnej z Komisją Ubezpieczeń, podnosiła niedogodności opłat monopolu tytoniowego oraz wnioskowała zakończenie praktykowanego wydzierżawienia niestałych dochodów miast Królestwa, opowiadała się za rozszerzeniem działalności lombardu warszawskiego. Należy dodać, iż NIO nie tylko kontrolowała wykonanie budżetu Królestwa, lecz także aktywnie uczestniczyła w fazie jego układania. Rok 1863 to następny ruch narodowowyzwoleńczy tzw. powstanie styczniowe. Niestety jak poprzednie nie trwało długo i zostało krwawo stłumione. Po jego upadku car zlikwidował resztę polskiego aparatu państwowego, likwidując tym samym resztkę polskości, rozpoczynając zaostrzoną rusyfikację. Likwidacja nie ominęła też kontroli państwowej, dokonanej 1(13)I 1867 r., kiedy to NIO przestało istnieć. Kontrola ta została przeniesiona do Petersburga i zastąpiona rosyjskimi organami na terenie Królestwa. Były to cztery Izby z siedzibami kolejno w Warszawie, Lublinie i w Łomży. Podlegały one kierownictwu w Petersburgu. Na czele każdej z Izb stał zarządzający. Do jego dyspozycji należeli zastępcy i pomocniczy. Inspektorami byli starsi i młodsi rewidenci oraz rachmistrz. Aby odpowiednio dokończyć rewizje rachunków do 1867. Powołano Czasową Izbę Kontrolującą w Warszawie. Jej rozwiązanie następowało z dniem ukończenia wyznaczonego zadania. Taki stan rzeczy związany z kształtem kontroli przetrwał do 1919 r., kiedy to na nowo tworzona organ kontroli. Podsumowując dokonania GIO a w późniejszym czasie NIO, była to kontrola państwowa znajdująca się na czele ówczesnych europejskich kontroli. Rozwijała się ona w dobie wojen, gdzie Polska naprzemiennie odzyskiwała i traciła wolność, by ostatecznie zostać jej pozbawioną. Pierwsze początki kontroli w Polsce jako wyodrębnionego organu, oparte były na wzorcach francuskich. Ulegała ona przekształceniom dostosowując zasady kontroli do realiów polskich. Największym dokonaniem ówczesnej kontroli była możliwość wglądu do projektu budżetu, kontrola wykonania budżetu oraz możliwość kontroli pod względem kryteriów legalności, gospodarności czy celowości wydatków. Polska odzyskując niepodległość po I wojnie światowej nareszcie mogła rozpocząć kształtowanie swojego terytorium oraz organów administracyjnych państwa. Dotyczy to również kontroli, która na podstawie dekretu z 7 II 1919 r. powołała do życia Najwyższą Izbę Kontroli Państwa. Na jego czele stał Naczelnik Państwa, którym w tamtym okresie był Józef Piłsudski. NIKP zajmował się: * kontrolą rachunków władz cywilnych wojskowych, zakładów, przedsiębiorstw państwowych, urzędów oraz kontrola rachunków związanych z majątkiem państwowym, * kontrolą rachunków zakładów, fundacji, instytucji, funduszów niepaństwowych otrzymujących dotację ze Skarbu Państwa * kontrolą rachunków wydatków dochodów majątków i długów wyższych jednostek samorządowych oraz większych miast. NIKP miał do dyspozycji trzy rodzaje kontroli: Wstępną( związana była w szczególności z inwestycjami państwowymi), Następczą( zwana również represyjna), Formalną ( przedstawiają stan faktyczny). W skład NIKP wchodzili: prezes, wiceprezes, radcy. Aparat kontroli podlegał Naczelnikowi, ale miał pewien zawiązek z Sejmem. Do pomocy NIKP powołano 3 Izby terenowe. Ich siedzibami były Warszawa, Kielce, Lwów. W późniejszym czasie dołączyła w Kowlu, Poznaniu i Krakowie. W 1921 roku nastąpiły kolejne zmiany związane z kontrola państwową. Powodem było nadanie nowej konstytucji tzw. Konstytucji Marcowej 17 III 1921 r. Ustawa z 3 czerwca 1921 roku o kontroli państwowej, powoływała do istnienia Najwyższą Izbę Kontroli, zastępując tym samym NIKP. Założono, że będzie ona działała kolegialnie, podlegając Prezydentowi RP, jednak pozostając niezależnym od Rządu. NIK działało na podstawie 2 zasad: * każdego roku zobowiązana była do uchwalania budżety na następny rok * przedstawienie rządowi sprawozdania z corocznego zamknięcia rachunków państwowych. W porównaniu do kontroli z 1919 obecna posiadała dwa rodzaje kontroli była to kontrola faktyczna i następcza. Zrezygnowano z wstępnej, ponieważ wiele osób miało wątpliwości, co do skuteczności działania wstępnego rodzaju kontroli. Skład kontroli państwowej ustalony był w ustawie, która wskazywała, że dzielił się on na: prezesa NIK wraz z dwoma wiceprezesami, NIK, Izby Okręgowe Kontroli. "Prezes NIK był równorzędny ministrom, aczkolwiek nie wchodził w skład rządu, natomiast mógł zabierać głos na posiedzeniach Sejmu i Senatu, uczestnicząc osobiście lub delegując swych zastępców. Na żądanie Sejmu lub Senatu obowiązany był udzielać informacji lub wyjaśnień. Do uprawnień Prezesa NIK należało coroczne przesyłanie Ministrowi Skarbu preliminarza budżetowego Izby celem włączenia do budżetu państwa." NIK dzieliło się na: Kolegium NIK, 4 departamenty, Wydział Personalny. Kolegium NIK zajmowało się: * sprawami związanymi z odwołaniem od orzeczeń Departamentów i Izb Okręgowych * zamknięciem rachunków rok ubiegły * sprawozdaniami związanymi z uwagami do budżetu * ustalaniem zasad kontroli oraz rachunkowych i kasowych przepisów * sprawy do rozstrzygnięcia powierzone przez Prezesa NIK Ilość departamentów ustalał Prezes NIK. W departamentach powoływano kolegia. Orzeczenia kolegiów departamentów były natychmiastowo wykonywane. Od decyzji kolegiów można było się odwołać do Kolegium NIK. Każdy kontrolowany podmiot miał na to 14 dni. Zadaniem Kolegialnych departamentów było wypowiedzenie się o rewizji faktycznej i następczej oraz odnośnie zamknięcia poszczególnych rachunków. Na Kolegium NIK składali się

Sklep: Numizmatyczny.pl

9,24 zł

Taśma pakowa 12x66 czerwona 6szt

Książki & Multimedia > Książki

Opis - taśmy samoprzylepne o uniwersalnym zastosowaniudoskonałe do pakowania woreczków Nazwa - Taśma pakowa 12x66 czerwona 6szt Kod EAN - 5907791840356 Wydawca - PAKARX Podatek VAT - 23%

Sklep: InBook.pl

29,12 zł

Wojna światów w popkulturze - Łukasz Adamski

Książki & Multimedia > Książki

Opis - Katolicyzm i popkultura. Połączenie raczej zaskakujące, bo przywykliśmy do specjalizacji: teologowie piszą o religii, a pisma popularne i telewizja promują popkulturę. Znalazł się jednak ktoś, kto czuje i jedno, i drugie, a na dodatek osobiście dobrze poznał Amerykę. O niej jest więc głównie ta książka, i słusznie, bo popkultura stamtąd płynie. Tam jest też ona najbardziej wyrazista i zróżnicowana. W jej języku mówią i bluźnierczy propagatorzy aborcji, i konserwatyści, upadli moralnie i nawróceni. Jest o czym ciekawie pisać i o czym czytać. Prof. Michał Wojciechowski, teolog, wykładowca akademicki, publicysta Łukasz Adamski z pasją śledzi postępowych pożytecznych idiotów w przestrzeni sztuki, filmu czy kultury. I nie tylko ich piętnuje, ale także pokazuje, jakie są fundamenty ich myślenia i skutki ich działania. Ale czytelnik znajdzie w tej książce nie tylko krytykę, ale także teksty pokazujące, jak konserwatysta powinien o kulturę walczyć, i liczne przykłady pozytywne takiej walki. A do tego, co też nie bez znaczenia, uważna lektura tych tekstów pozwala zorientować się w światopoglądowych wędrówkach najbardziej znanych postaci show-biznesu i już choćby dlatego warto ją przeczytać. Do czego szczerze wszystkich zachęcam. Tomasz P. Terlikowski, dr filozofii, wykładowca akademicki, dziennikarz, pisarz, publicysta. Nazwa - Wojna światów w popkulturze Autor - Łukasz Adamski Oprawa - Miękka Wydawca - Wektory Kod ISBN - 9788360562482 Kod EAN - 9788360562482 Rok wydania - 2011 Język - polski Format - 14.5x21.0cm Ilość stron - 118 Podatek VAT - 5%

Sklep: InBook.pl

66,71 zł

Codzienność w cieniu terroru - Joanna Urbanek

Książki & Multimedia > Książki

Opis - Tematem albumu jest okupacja niemiecka w Polsce w latach 1939-1945. Poszczególne jego części ukazują swoiste światy równoległe: Niemców, polskiego miasta i wsi, ludności żydowskiej oraz konspiracji. Ponad 400 fotografii, które składają się na książkę, pochodzi ze zbiorów około 50 instytucji polskich i zagranicznych, osób prywatnych i kolekcji własnej Muzeum II Wojny Światowej. Większość publikujemy po raz pierwszy, przybliżając czytelnikowi atmosferę okupacji poprzez detal, mikrohistorię zawartą w każdym ze zdjęć. Umieszczone na końcu książki kalendarium porządkuje informacje i wzbogaca ją o element tradycyjnej narracji. Nazwa - Codzienność w cieniu terroru Autor - Joanna Urbanek Oprawa - Twarda Wydawca - Muzeum II Wojny Światowej Kod ISBN - 9788363029968 Kod EAN - 9788363029968 Rok wydania - 2014 Język - polski Format - 23.7x30.3 Ilość stron - 329 Podatek VAT - 5%

Sklep: InBook.pl

3,63 zł

Módl się i zwyciężaj - Ks. Krystian Wilczyński

Książki & Multimedia > Książki

Nazwa - Módl się i zwyciężaj Autor - Ks. Krystian Wilczyński Oprawa - Miękka Wydawca - Emmanuel Kod ISBN - 9788363757625 Kod EAN - 9788363757625 Rok wydania - 2014 Format - 105x145 Ilość stron - 31 Podatek VAT - 5%

Sklep: InBook.pl

129,00 zł

10 zł, Papież Jan Paweł II (1920 - 2005), moneta platerowana złotem, 2005 NBP - srebrne monety

Kategorie > Monety srebrne - 10 zł

  Kolekcja: Papież Jan Paweł II (1920-2005) Stan zachowania monety: I (menniczy) Nominał: 10 zł Stop: 925/1000 Ag platerowane Au Stempel: lustrzany Średnica: 32,00 mm Waga: 14,14 g Nakład: 176.000 szt. Cena emisyjna NBP: 55 zł Data emisji monet: 29.06.2005 r. Duma każdego kolekcjonera. Niezwykły człowiek, który zmienił świat i ludzkie serca - papież Jan Paweł II - uwieczniony na pięknej, srebrnej monecie kolekcjonerskiej z rewersem platerowanym złotem. Rewers: z lewej strony wizerunek Papieża Jana Pawła II. Z prawej strony stylizowany wizerunek fragmentu Bazyliki Mniejszej p.w. Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Wadowicach. U góry półkolem napis: JAN PAWEŁ II, u dołu półkolem napis: 1920-2005. Awers: wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Powyżej półkolem napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA. Poniżej orła oznaczenie roku emisji: 2005. Poniżej oznaczenia roku emisji wizerunki dwóch dłoni. U dołu półkolem napis: ZŁ 10 ZŁ. Pod lewą łapą orła znak mennicy: m/w. Monety kolekcjonerskie i obiegowe: Papież Jan Paweł II (1920 - 2005) Czy wiesz, że przed pontyfikatem Jana Pawła II nigdy żaden papież: 1) nie był Słowianinem, 2) nie przyjechał do Polski, 3) nie podróżował tyle po świecie, 4) nie władał tyloma językami, 5) nie był celem zamachu, 6) nie odwiedził Ziemi Świętej i Jerozolimy, 7) nie przekroczył progu meczetu, 8) nie gościł rabinów w Watykanie, 9) nie przykładał takiej wagi do kontaktów z młodzieżą. Papież Jan Paweł II Papież napisał 14 encyklik, 14 adhortacji, 11 konstytucji oraz 43 listy apostolskie. Papież Jan Paweł II mianował 232 kardynałów (w tym 9 Polaków), beatyfikował 1318 błogosławionych (w tym 154 Polaków), kanonizował 478 świętych. Ten niestrudzony Pielgrzym, docierający w najodleglejsze dla Stolicy Apostolskiej rejony świata, odbył 102 pielgrzymki zagraniczne, podczas których odwiedził 135 krajów oraz około 900 miejscowości (niektóre wielokrotnie). Najdłuższa pielgrzymka to Daleki Wschód (Bangladesz, Singapur) Fidżi, Nowa Zelandia, Australia i Seszele - 48 974 km, zaś najkrótsza pielgrzymka to San Marino - 470 km. Papież Jan Paweł II odbył 142 podróże na terenie Włoch, podczas których wygłosił 898 przemówień. Odwiedził 301 rzymskich parafii na 334 istniejące. Jego celem było dotarcie do wszystkich parafii. Zabrakło niewiele ... Papież Jan Paweł II to największy podróżnik wśród papieży. Podczas wszystkich pielgrzymek papież przebył ponad 1,6 miliona kilometrów, co odpowiada 40-krotnemu okrążeniu Ziemi wokół równika i czterokrotnej odległości między Ziemią, a Księżycem. Pontyfikat Jana Pawła II jest trzecim co do długości w dziejach Kościoła. Dłużej panowali tylko święty Piotr - pierwszy następca Jezusa (34 lata) i Pius IX, który został wybrany papieżem w 1846 roku w wieku 54 lat (32 lata). Jan Paweł II (łac. Ioannes Paulus II), właściwie Karol Józef Wojtyła (ur. 18 maja 1920 r. w Wadowicach, zm. 2 kwietnia 2005 r. w Watykanie) - sługa Boży Kościoła katolickiego, polski duchowny katolicki, arcybiskup krakowski, kardynał, od 16 października 1978 do 2 kwietnia 2005 - papież. Poeta i poliglota, a także aktor, dramaturg i pedagog. Jako filozof - fenomenolog, przedstawiciel personalizmu chrześcijańskiego. Człowiek Roku 1994 magazynu Time. Życie przed wyborem na papieża Dzieciństwo i młodość Karol Wojtyła urodził się w Wadowicach jako drugi syn Karola Wojtyły i Emilii z Kaczorowskich. Ród Wojtyłów wywodzi się z Czańca koło Kęt i Lipnika (obecnie dzielnica Bielska-Białej). Ród Kaczorowskich pochodzi z Michałowa k. Szczebrzeszyna. Karol Wojtyła ochrzczony został dnia 20 czerwca 1920 roku przez księdza Franciszka Żaka, kapelana wojskowego. Rodzicami chrzestnymi Karola Wojtyły byli Józef Kuczmierczyk, szwagier Emilii Wojtyły, i jej siostra, Maria Wiadrowska. Rodzice nadali imię Karolowi na cześć ostatniego cesarza Austrii bł. Karola Habsburga. Rodzina Wojtyłów żyła skromnie. Jedynym źródłem utrzymania była pensja ojca - wojskowego urzędnika w Powiatowej Komendzie Uzupełnień w stopniu porucznika. Matka pracowała dorywczo jako szwaczka. Edmund, brat Karola, po ukończeniu wadowickiego gimnazjum studiował medycynę w Krakowie i został lekarzem. Wojtyłowie mieli jeszcze jedno dziecko - Olgę, która zmarła po urodzeniu. W dzieciństwie Karola nazywano najczęściej zdrobnieniem imienia - Lolek. Był chłopcem bardzo utalentowanym i usportowionym. Regularnie grał w piłkę nożną oraz jeździł na nartach. Bardzo ważnym elementem życia Karola były wycieczki krajoznawcze, a także spacery po okolicy Wadowic. W większości wycieczek towarzyszył mu ojciec. Jego matka zmarła 13 kwietnia 1929 roku, w wieku 45 lat. Trzy lata później, w 1932 r., zmarł na szkarlatynę w wieku 26 lat brat Edmund. Chorobą zaraził się od swojej pacjentki w szpitalu w Bielsku. Od września 1930 roku, po zdaniu egzaminów wstępnych, Karol Wojtyła rozpoczął naukę w 8-letnim Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity w Wadowicach. Nie miał żadnych problemów z nauką. Już w tym wieku, według jego katechetów, wyróżniała go także ogromna wiara. W pierwszej klasie ks. Kazimierz Figlewicz zachęcił go do przystąpienia do kółka ministranckiego, którego stał się prezesem. Katecheta ten miał znaczny wpływ na rozwój duchowy młodego Karola Wojtyły. Podczas nauki w gimnazjum Karol zainteresował się teatrem - występował w przedstawieniach Kółka Teatralnego stworzonego przez polonistów z wadowickich gimnazjów: żeńskiego im. Michaliny Mościckiej i męskiego im. Marcina Wadowity. Studia 14 maja 1938 Karol Wojtyła zakończył naukę w gimnazjum otrzymując świadectwo maturalne z oceną celującą, która umożliwiała podjęcie studiów na większości uczelni bez egzaminów wstępnych. Karol Wojtyła wybrał studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studia rozpoczął w październiku 1938 roku. W pierwszym roku studiów Karol przeprowadził się wraz z ojcem do rodzinnego domu matki przy ul. Tynieckiej 10 w Krakowie. Czas od października 1938 do lutego 1941 roku to okres wytężonej nauki Karola na studiach, spotkań grupy literackiej, a także tworzenia własnej poezji. Dnia 18 lutego 1941 roku po długiej chorobie zmarł ojciec Karola. W 1942 i 1943, jako reprezentant krakowskiej społeczności akademickiej, udawał się do Częstochowy, by odnowić śluby jasnogórskie. Wojna odebrała Karolowi Wojtyle możliwość kontynuowania studiów, zaczął więc pracować jako pracownik fizyczny w zakładach chemicznych Solvay. Początkowo od jesieni 1940 przez rok w kamieniołomie w Zakrzówku, a potem w oczyszczalni sody w Borku Fałęckim. W tym okresie Karol związał się też z polityczno-wojskową katolicką organizacją podziemną Unia, która starała się między innymi ochraniać zagrożonych Żydów. Jesienią roku 1941 Karol wraz z przyjaciółmi założył Teatr Rapsodyczny, który swoje pierwsze przedstawienie wystawił 1 listopada 1941. Rozstanie Wojtyły z teatrem nastąpiło nagle w roku 1942, gdy postanowił on studiować teologię i wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie gdzie 1 listopada 1946 otrzymał święcenia kapłańskie w tym samym czasie rozpoczął w konspiracji studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W okresie od kwietnia 1945 do sierpnia 1946 roku Karol Wojtyła pracował na uczelni jako asystent i prowadził seminaria z historii dogmatu. Kapłaństwo 16 listopada 1946 roku alumn Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie Karol Wojtyła został subdiakonem, a tydzień później diakonem. Już 1 listopada 1946 roku kardynał Adam Stefan Sapieha wyświęcił Karola Wojtyłę na księdza. 2 listopada jako neoprezbiter odprawił Mszę św. prymicyjną w krypcie św. Leonarda w katedrze na Wawelu. 15 listopada Karol Wojtyła wraz z klerykiem Stanisławem Starowieyskim poprzez Paryż wyjechał do Rzymu, aby kontynuować studia na uczelni Instituto Internazionale Angelicum (obecnie Papieski Uniwersytet w Rzymie). Przez okres studiów zamieszkiwał w Kolegium Belgijskim, gdzie poznał wielu duchownych z krajów frankofońskich oraz z USA. W 1948 roku ukończył studia z dyplomem summa cum laude. Pod kierunkiem wytrawnego teologa, dominikanina Reginalda Garrigou-Lagrange'a napisał pracę doktorską pt. Zagadnienia wiary u świętego Jana od Krzyża, jednak z powodu braku funduszy na wydanie jej drukiem nie uzyskał stopnia doktorskiego. Tytuł ten został mu przyznany dopiero w Polsce. W lipcu 1948 roku, na okres 7 miesięcy Karol Wojtyła został skierowany do pracy w parafii Niegowić, gdzie spełniał zadania wikarego i katechety. Od tego momentu rozpoczął się dla młodego księdza okres wycieczek i podróży z młodzieżą po Polsce. Wolny czas zawsze starał się spędzać z chłopcami i dziewczętami na łonie natury. W marcu 1949 roku Karol Wojtyła został przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie. Tam też założył mieszany chorał gregoriański. Nadal często wyprawiał się na wycieczki z młodzieżą. Podczas wielu wycieczek ksiądz Wojtyła starał się zmylić ówczesną milicję i dlatego zdejmował sutannę i kazał nazywać się "wujkiem". W roku 1951 po śmierci kardynała Sapiehy, Karol Wojtyła został skierowany na urlop w celu ukończenia pracy habilitacyjnej. W tym okresie dużo uwagi poświęcił także pracy publicystycznej. Pisał wiele m.in. na temat chrześcijańskiej etyki seksualizmu. Dnia 12 grudnia 1953 jego praca Ocena możliwości oparcia etyki chrześcijańskiej na założeniach systemu Maxa Schelera została przyjęta jednogłośnie przez Radę Wydziału Teologicznego UJ, jednak Wojtyła nie uzyskał habilitacji z powodu odmowy Ministerstwa Oświaty. Karol Wojtyła powrócił do przerwanych obowiązków. Wykładał m.in. w seminariach diecezji: krakowskiej, katowickiej i częstochowskiej (mieściły się one wszystkie w Krakowie) oraz na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Jego wykłady obejmowały głównie teologię moralną i etykę małżeńską. Biskup i kardynał W roku 1958 Karol Wojtyła został mianowany biskupem tytularnym Ombrii, a także biskupem pomocniczym Krakowa. Konsekracji biskupiej ks. Karola Wojtyły dokonał 28 września 1958 w katedrze na Wawelu metropolita krakowski i lwowski, arcybiskup Eugeniusz Baziak. Współkonsekratorami byli biskupi Franciszek Jop i Bolesław Kominek. W 1962 roku został krajowym duszpasterzem środowisk twórczych i inteligencji. Na okres biskupstwa Karola Wojtyły przypadły także obrady Soboru Watykańskiego II, w których aktywnie uczestniczył. Już w tym okresie Karol Wojtyła bardzo dużo czasu poświęcał na podróże zagraniczne w celach ewangelizacyjnych i religijnych. W dniu 30 grudnia 1963, półtora roku po śmierci swego poprzednika, arcybiskupa Eugeniusza Baziaka, Karol Wojtyła został mianowany arcybiskupem metropolitą krakowskim. Podczas konsystorza 26 czerwca 1967 został nominowany kardynałem. 29 czerwca 1967 roku otrzymał w Kaplicy Sykstyńskiej od papieża Pawła VI czerwony biret, a jego kościołem tytularnym stał się kościół św. Cezarego Męczennika na Palatynie. Na zwołanym po śmierci Jana Pawła I drugim konklawe w roku 1978 Wojtyła został wybrany na papieża i przybrał imię Jana Pawła II. Wynik wyboru ogłoszono 16 października o 16:16. Wykładniki pontyfikatu Od 14 marca 2004 roku pontyfikat Jana Pawła II jest uznawany za najdłuższy, po pontyfikacie Świętego Piotra oraz bł. Piusa IX. Był papieżem przez 26 i pół roku (9666 dni). Długość jego pontyfikatu podkreśla także kontrast z papiestwem jego poprzednika

Sklep: Numizmatyczny.pl

119,00 zł

10 zł, Papież Jan Paweł II (1920 - 2005), 2005 NBP - srebrne monety

Kategorie > Tematyka - Papież Jan Paweł II

Kolekcja: Papież Jan Paweł II (1920-2005) Stan zachowania monety: I (menniczy) Nominał: 10 zł Srebro: Ag 925 Stempel: lustrzany Średnica: 32,00 mm Waga: 14,14 g Wielkość emisji: 170.000 szt. Cena emisyjna NBP: 46 zł Data emisji monet: 29.06.2005 r. Niezwykły człowiek Papież Jan Paweł II uwieczniony na pięknej monecie kolekcjonerskiej. Wspaniałe dzieło sztuki mincerskiej oraz bezcenna pamiątka wielkiego pontyfikatu. Duma Polaka, duma kolekcjonera. Na srebrnej monecie znajduje się wizerunek Papieża Jana Pawła II oraz chrzcielnicy z Bazyliki Mniejszej p.w. Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Wadowicach oraz Bazyliki św. Piotra w Rzymie. Awers: z prawej strony wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej, powyżej półkolem napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA oraz oznaczenie roku emisji: 2005. Z lewej strony stylizowany wizerunek fragmentu chrzcielnicy z Bazyliki Mniejszej p.w. Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Wadowicach. Na dole z prawej strony półkolem napis: 10 ZŁ. Pod lewą łapą orła znak mennicy: m/w. Rewers: z lewej strony wizerunek Papieża Jana Pawła II. Z prawej strony stylizowany wizerunek fragmentu Bazyliki św. Piotra w Rzymie oraz napis: JAN / PAWEŁ II. U góry półkolem napis: 1920-2005. Monety kolekcjonerskie i obiegowe: Papież Jan Paweł II (1920 - 2005) Obverse: at the top, along the rim, "Republic of Poland" and the year of issue. In the center, a view of the Baptistery from Minor Basilica of the Virgin Mary in Wadowice, and an image of the eagle, the state emblem of the Republic of Poland, with the Mint mark. At the bottom, the face value. Reverse: at the top, along the rim, "1920-2005". In the center, an image of Pope John Paul II in front of a stylised view of St. Peter

Sklep: Numizmatyczny.pl

140,00 zł

Zestaw - srebrna moneta platerowana złotem Papież Jan Paweł II + ETUI, 2005 NBP - srebrne monety

Kategorie > Zestawy kolekcjonerskie

  Kolekcja: Papież Jan Paweł II (1920-2005) Stan zachowania monety: I (menniczy) Nominał: 10 zł Stop: 925/1000 Ag platerowane Au Stempel: lustrzany Średnica: 32,00 mm Waga: 14,14 g Nakład: 176.000 szt. Cena emisyjna NBP: 55 zł Data emisji: 29.06.2005 r. W zestawie: srebrna moneta kolekcjonerska platerowana złotem na rewersie, w kapsule ochronnej i eleganckim, drewnianym etui renomowanej firmy Leuchtturm Pomysł na prezent doskonały - srebrna moneta kolekcjonerska uwieczniająca Papieża Polaka - w eleganckim etui renomowanej firmy Leuchtturm. Duma każdego kolekcjonera - niezwykły człowiek, który zmienił świat i ludzkie serca - Papież Jan Paweł II - uwieczniony na pięknej, srebrnej monecie kolekcjonerskiej z rewersem platerowanym złotem. Rewers: z lewej strony wizerunek Papieża Jana Pawła II. Z prawej strony stylizowany wizerunek fragmentu Bazyliki Mniejszej p.w. Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Wadowicach. U góry półkolem napis: JAN PAWEŁ II, u dołu półkolem napis: 1920-2005. Awers: wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Powyżej półkolem napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA. Poniżej orła oznaczenie roku emisji: 2005. Poniżej oznaczenia roku emisji wizerunki dwóch dłoni. U dołu półkolem napis: ZŁ 10 ZŁ. Pod lewą łapą orła znak mennicy: m/w. Monety kolekcjonerskie i obiegowe: Papież Jan Paweł II (1920 - 2005) Czy wiesz, że przed pontyfikatem Jana Pawła II nigdy żaden papież: 1) nie był Słowianinem, 2) nie przyjechał do Polski, 3) nie podróżował tyle po świecie, 4) nie władał tyloma językami, 5) nie był celem zamachu, 6) nie odwiedził Ziemi Świętej i Jerozolimy, 7) nie przekroczył progu meczetu, 8) nie gościł rabinów w Watykanie, 9) nie przykładał takiej wagi do kontaktów z młodzieżą. Papież Jan Paweł II Papież napisał 14 encyklik, 14 adhortacji, 11 konstytucji oraz 43 listy apostolskie. Papież Jan Paweł II mianował 232 kardynałów (w tym 9 Polaków), beatyfikował 1318 błogosławionych (w tym 154 Polaków), kanonizował 478 świętych. Ten niestrudzony Pielgrzym, docierający w najodleglejsze dla Stolicy Apostolskiej rejony świata, odbył 102 pielgrzymki zagraniczne, podczas których odwiedził 135 krajów oraz około 900 miejscowości (niektóre wielokrotnie). Najdłuższa pielgrzymka to Daleki Wschód (Bangladesz, Singapur) Fidżi, Nowa Zelandia, Australia i Seszele - 48 974 km, zaś najkrótsza pielgrzymka to San Marino - 470 km. Papież Jan Paweł II odbył 142 podróże na terenie Włoch, podczas których wygłosił 898 przemówień. Odwiedził 301 rzymskich parafii na 334 istniejące. Jego celem było dotarcie do wszystkich parafii. Zabrakło niewiele ... Papież Jan Paweł II to największy podróżnik wśród papieży. Podczas wszystkich pielgrzymek papież przebył ponad 1,6 miliona kilometrów, co odpowiada 40-krotnemu okrążeniu Ziemi wokół równika i czterokrotnej odległości między Ziemią, a Księżycem. Pontyfikat Jana Pawła II jest trzecim co do długości w dziejach Kościoła. Dłużej panowali tylko święty Piotr - pierwszy następca Jezusa (34 lata) i Pius IX, który został wybrany papieżem w 1846 roku w wieku 54 lat (32 lata). Jan Paweł II (łac. Ioannes Paulus II), właściwie Karol Józef Wojtyła (ur. 18 maja 1920 r. w Wadowicach, zm. 2 kwietnia 2005 r. w Watykanie) - sługa Boży Kościoła katolickiego, polski duchowny katolicki, arcybiskup krakowski, kardynał, od 16 października 1978 do 2 kwietnia 2005 - papież. Poeta i poliglota, a także aktor, dramaturg i pedagog. Jako filozof - fenomenolog, przedstawiciel personalizmu chrześcijańskiego. Człowiek Roku 1994 magazynu Time. Życie przed wyborem na papieża Dzieciństwo i młodość Karol Wojtyła urodził się w Wadowicach jako drugi syn Karola Wojtyły i Emilii z Kaczorowskich. Ród Wojtyłów wywodzi się z Czańca koło Kęt i Lipnika (obecnie dzielnica Bielska-Białej). Ród Kaczorowskich pochodzi z Michałowa k. Szczebrzeszyna. Karol Wojtyła ochrzczony został dnia 20 czerwca 1920 roku przez księdza Franciszka Żaka, kapelana wojskowego. Rodzicami chrzestnymi Karola Wojtyły byli Józef Kuczmierczyk, szwagier Emilii Wojtyły, i jej siostra, Maria Wiadrowska. Rodzice nadali imię Karolowi na cześć ostatniego cesarza Austrii bł. Karola Habsburga. Rodzina Wojtyłów żyła skromnie. Jedynym źródłem utrzymania była pensja ojca - wojskowego urzędnika w Powiatowej Komendzie Uzupełnień w stopniu porucznika. Matka pracowała dorywczo jako szwaczka. Edmund, brat Karola, po ukończeniu wadowickiego gimnazjum studiował medycynę w Krakowie i został lekarzem. Wojtyłowie mieli jeszcze jedno dziecko - Olgę, która zmarła po urodzeniu. W dzieciństwie Karola nazywano najczęściej zdrobnieniem imienia - Lolek. Był chłopcem bardzo utalentowanym i usportowionym. Regularnie grał w piłkę nożną oraz jeździł na nartach. Bardzo ważnym elementem życia Karola były wycieczki krajoznawcze, a także spacery po okolicy Wadowic. W większości wycieczek towarzyszył mu ojciec. Jego matka zmarła 13 kwietnia 1929 roku, w wieku 45 lat. Trzy lata później, w 1932 r., zmarł na szkarlatynę w wieku 26 lat brat Edmund. Chorobą zaraził się od swojej pacjentki w szpitalu w Bielsku. Od września 1930 roku, po zdaniu egzaminów wstępnych, Karol Wojtyła rozpoczął naukę w 8-letnim Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity w Wadowicach. Nie miał żadnych problemów z nauką. Już w tym wieku, według jego katechetów, wyróżniała go także ogromna wiara. W pierwszej klasie ks. Kazimierz Figlewicz zachęcił go do przystąpienia do kółka ministranckiego, którego stał się prezesem. Katecheta ten miał znaczny wpływ na rozwój duchowy młodego Karola Wojtyły. Podczas nauki w gimnazjum Karol zainteresował się teatrem - występował w przedstawieniach Kółka Teatralnego stworzonego przez polonistów z wadowickich gimnazjów: żeńskiego im. Michaliny Mościckiej i męskiego im. Marcina Wadowity. Studia 14 maja 1938 Karol Wojtyła zakończył naukę w gimnazjum otrzymując świadectwo maturalne z oceną celującą, która umożliwiała podjęcie studiów na większości uczelni bez egzaminów wstępnych. Karol Wojtyła wybrał studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studia rozpoczął w październiku 1938 roku. W pierwszym roku studiów Karol przeprowadził się wraz z ojcem do rodzinnego domu matki przy ul. Tynieckiej 10 w Krakowie. Czas od października 1938 do lutego 1941 roku to okres wytężonej nauki Karola na studiach, spotkań grupy literackiej, a także tworzenia własnej poezji. Dnia 18 lutego 1941 roku po długiej chorobie zmarł ojciec Karola. W 1942 i 1943, jako reprezentant krakowskiej społeczności akademickiej, udawał się do Częstochowy, by odnowić śluby jasnogórskie. Wojna odebrała Karolowi Wojtyle możliwość kontynuowania studiów, zaczął więc pracować jako pracownik fizyczny w zakładach chemicznych Solvay. Początkowo od jesieni 1940 przez rok w kamieniołomie w Zakrzówku, a potem w oczyszczalni sody w Borku Fałęckim. W tym okresie Karol związał się też z polityczno-wojskową katolicką organizacją podziemną Unia, która starała się między innymi ochraniać zagrożonych Żydów. Jesienią roku 1941 Karol wraz z przyjaciółmi założył Teatr Rapsodyczny, który swoje pierwsze przedstawienie wystawił 1 listopada 1941. Rozstanie Wojtyły z teatrem nastąpiło nagle w roku 1942, gdy postanowił on studiować teologię i wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie gdzie 1 listopada 1946 otrzymał święcenia kapłańskie w tym samym czasie rozpoczął w konspiracji studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W okresie od kwietnia 1945 do sierpnia 1946 roku Karol Wojtyła pracował na uczelni jako asystent i prowadził seminaria z historii dogmatu. Kapłaństwo 16 listopada 1946 roku alumn Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie Karol Wojtyła został subdiakonem, a tydzień później diakonem. Już 1 listopada 1946 roku kardynał Adam Stefan Sapieha wyświęcił Karola Wojtyłę na księdza. 2 listopada jako neoprezbiter odprawił Mszę św. prymicyjną w krypcie św. Leonarda w katedrze na Wawelu. 15 listopada Karol Wojtyła wraz z klerykiem Stanisławem Starowieyskim poprzez Paryż wyjechał do Rzymu, aby kontynuować studia na uczelni Instituto Internazionale Angelicum (obecnie Papieski Uniwersytet w Rzymie). Przez okres studiów zamieszkiwał w Kolegium Belgijskim, gdzie poznał wielu duchownych z krajów frankofońskich oraz z USA. W 1948 roku ukończył studia z dyplomem summa cum laude. Pod kierunkiem wytrawnego teologa, dominikanina Reginalda Garrigou-Lagrange'a napisał pracę doktorską pt. Zagadnienia wiary u świętego Jana od Krzyża, jednak z powodu braku funduszy na wydanie jej drukiem nie uzyskał stopnia doktorskiego. Tytuł ten został mu przyznany dopiero w Polsce. W lipcu 1948 roku, na okres 7 miesięcy Karol Wojtyła został skierowany do pracy w parafii Niegowić, gdzie spełniał zadania wikarego i katechety. Od tego momentu rozpoczął się dla młodego księdza okres wycieczek i podróży z młodzieżą po Polsce. Wolny czas zawsze starał się spędzać z chłopcami i dziewczętami na łonie natury. W marcu 1949 roku Karol Wojtyła został przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie. Tam też założył mieszany chorał gregoriański. Nadal często wyprawiał się na wycieczki z młodzieżą. Podczas wielu wycieczek ksiądz Wojtyła starał się zmylić ówczesną milicję i dlatego zdejmował sutannę i kazał nazywać się "wujkiem". W roku 1951 po śmierci kardynała Sapiehy, Karol Wojtyła został skierowany na urlop w celu ukończenia pracy habilitacyjnej. W tym okresie dużo uwagi poświęcił także pracy publicystycznej. Pisał wiele m.in. na temat chrześcijańskiej etyki seksualizmu. Dnia 12 grudnia 1953 jego praca Ocena możliwości oparcia etyki chrześcijańskiej na założeniach systemu Maxa Schelera została przyjęta jednogłośnie przez Radę Wydziału Teologicznego UJ, jednak Wojtyła nie uzyskał habilitacji z powodu odmowy Ministerstwa Oświaty. Karol Wojtyła powrócił do przerwanych obowiązków. Wykładał m.in. w seminariach diecezji: krakowskiej, katowickiej i częstochowskiej (mieściły się one wszystkie w Krakowie) oraz na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Jego wykłady obejmowały głównie teologię moralną i etykę małżeńską. Biskup i kardynał W roku 1958 Karol Wojtyła został mianowany biskupem tytularnym Ombrii, a także biskupem pomocniczym Krakowa. Konsekracji biskupiej ks. Karola Wojtyły dokonał 28 września 1958 w katedrze na Wawelu metropolita krakowski i lwowski, arcybiskup Eugeniusz Baziak. Współkonsekratorami byli biskupi Franciszek Jop i Bolesław Kominek. W 1962 roku został krajowym duszpasterzem środowisk twórczych i inteligencji. Na okres biskupstwa Karola Wojtyły przypadły także obrady Soboru Watykańskiego II, w których aktywnie uczestniczył. Już w tym okresie Karol Wojtyła bardzo dużo czasu poświęcał na podróże zagraniczne w celach ewangelizacyjnych i religijnych. W dniu 30 grudnia 1963, półtora roku po śmierci swego poprzednika, arcybiskupa Eugeniusza Baziaka, Karol Wojtyła został mianowany arcybiskupem metropolitą krakowskim. Podczas konsystorza 26 czerwca 1967 został nominowany kardynałem. 29 czerwca 1967 roku otrzymał w Kaplicy Sykstyńskiej od papieża Pawła VI czerwony biret, a jego kościołem tytularnym stał się kościół św. Cezarego Męczennika na Palatynie. Na zwołanym po śmierci Jana Pawła I drugim konklawe w roku 1978 Wojtyła został wybrany na papieża i przybrał imię Jana Pawła II. Wynik wyboru ogłoszono 16 października o 16:16. Wykładniki pontyfikatu Od 14 marca 2004 roku pontyfikat Jana Pawła II jest uznawany za najdłuższy, po pontyfikacie Świętego Piotra oraz bł. Piusa IX. Był papieżem przez 26 i pół roku (9666 dni). Długość jego pontyfikatu podkreśla także kontrast z papiestwem jego poprzednika

Sklep: Numizmatyczny.pl

9,48 zł

Obrus Barbie 180x120cm

Książki & Multimedia > Książki

Nazwa - Obrus Barbie 180x120cm Wydawca - ARPEX Kod ISBN - 5907667245209 Kod EAN - 5907667245209 Podatek VAT - 23%

Sklep: InBook.pl

4,90 zł

Brulion A5/80 kartek w kratkę Chaplin

Książki & Multimedia > Książki

Opis - Brulion A5 80 kartkowy Chaplin Nazwa - Brulion A5/80 kartek w kratkę Chaplin Kod EAN - 5903499117103 Wydawca - ZIEMX Podatek VAT - 23%

Sklep: InBook.pl

10,21 zł

Świderki "Dynie" 60cm. 5szt. /1614/

Książki & Multimedia > Książki

Nazwa - Świderki "Dynie" 60cm. 5szt. /1614/ Kod EAN - 5907735413981 Wydawca - BAL Podatek VAT - 23%

Sklep: InBook.pl

21,12 zł

Yggdrasil Exodus - Radosław Lewandowski

Książki & Multimedia > Książki

Opis - Akcja sagi Yggdrasil toczy się zarówno w okresie ziemskiego paleolitu, wśród mamutów, tygrysów szablozębych i neandertalczyków, jak i w odległej przyszłości, w której ludzkość staje do nierównej walki z wrogiem, zdającym się przewyższać ją pod każdym względem. Wola przetrwania jest jednak potężną i zaskakującą bronią, a ludzkość przyparta do muru staje się groźnym i nieobliczalnym przeciwnikiem. W drugim tomie sagi pt. Exodus śledzimy dalsze losy Eryka Eryksona, w którego życie wmieszali się naukowcy z trzydziestego stulecia. Po bitwie z dzikimi w Dolinie walka wikińskiego księcia trwa dalej " młody wojownik musi stawić czoła przysłanej z mroków kosmosu przedwiecznej sztucznej inteligencji. To karkołomne zadanie będzie ledwie początkiem drogi ludzkości, a jej kolejnymi etapami są kosmiczne bitwy, zniszczone galaktyki i... niespodziewani sojusznicy. Dzięki tym ostatnim szanse na przetrwanie wzrosną, ale tylko odrobinę. Radosław Lewandowski urodzony w Płocku w 1968 roku. Absolwent Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, pracownik Korpusu Służby Cywilnej, niedoszły kucharz na okrętach Polskiej Floty Handlowej, prawie kwatermistrz Wojska Polskiego. Pierwsza powieść zatytułowana "Yggdrasil. Struny czasu? ukazała się drukiem w 2013 roku, a rok później wysiłkiem autora i Oficyny wydawniczej RW2010 światło dzienne ujrzało poprawione wznowienie Strun i druga część cyklu: Exodus. Autor w swojej twórczości łączy wiele motywów literatury fantastycznej, począwszy od podróży w czasie, poprzez historię alternatywną, na space operze kończąc. Czytelnik znajdzie w książkach Lewandowskiego nie tylko czystą sf, ale również solidnie ugruntowaną wiedzę historyczną. Nazwa - Yggdrasil Exodus Autor - Radosław Lewandowski Oprawa - Miękka Wydawca - Sumptibus Kod ISBN - 9788364756504 Kod EAN - 9788364756504 Rok wydania - 2017 Język - polski Format - 12.5x17.6 Ilość stron - 312 Podatek VAT - 5%

Sklep: InBook.pl

70,73 zł

GDZIE JEST DORY/GDZIE JEST NEMO - PAKIET 2 FILMÓW (2DVD) (Płyta DVD)

Książki & Multimedia > Filmy Video

Nazwa - GDZIE JEST DORY/GDZIE JEST NEMO - PAKIET 2 FILMÓW (2DVD) Kod EAN - 7321917506021 Rok wydania - 2016 Nośnik - Płyta DVD Ilość elementów - 2 Podatek VAT - 23% Premiera - 2016-11-21

Sklep: InBook.pl

675,00 zł

Fossil ES4093

Prezenty & Akcesoria > Zegarki

Nazwa - ES4093 Marka - Fossil Płeć - Dla kobiety Mechanizm - Kwarcowy Kształt koperty - Okrągły Materiał bransolety / paska - Bransoleta ze stali nierdzewnej Koperta - Ze stali nierdzewnej Datownik - Analogowy - dzień miesiąca oraz dzień tygodnia Szkiełko - Mineralne Podświetlenie tarczy - Neobrite Klasa wodoszczelności - WR 50 Podwójny czas - Tak Styl - Fashion Serwis - Autoryzowany producenta Kolor tarczy - Ciemny Średnica koperty - 39 Szerokość koperty - 40 Grubość koperty - 12 Opakowanie - Oryginalne producenta Gwarancja - 2 lata Podatek VAT - 23% Sugerowana cena detaliczna - 795.00 zł

Sklep: InBook.pl

szukaj w Kangoo antykwariat internetowy konstytucja 17 marca 1921 r 18320

Sklepy zlokalizowane w miastach: Warszawa, Kraków, Łódź, Wrocław, Poznań, Gdańsk, Szczecin, Bydgoszcz, Lublin, Katowice

1. Sklepy z antykwariat internetowy konstytucja 17 marca 1921 r 18320

2. Szukaj na wszystkich stronach serwisu

t1=0.129, t2=0, t3=0, t4=0.017, t=0.129